Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2011

Μέ κατάνυξιν, ἀλλά καί λαμπρότητα, βοηθοῦντος καί τοῦ πολύ καλοῦ καιροῦ, ἑωρτάσθηκαν ὑπό τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήν Πέμπτην 6ην/19ην Ἰανουαρίου τ.ἔ. 2011 τά Ἅγια Θεοφάνεια.

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗΝ -
ΚΑΤΑΔΥΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΟΥ ΜΟΡΝΟΥ

Εἰς τήν περιοχήν τῆς Ἀττικῆς ἐπίκεντρον τοῦ ἑορτασμοῦ διά πέμπτον συνεχές ἔτος ἦτο ὁ Ἱερός Ναός Παναγίας Σουμελᾶ - Ἀθηνιωτίσσης Ἀχαρνῶν, ὅπου ὁ Σεβ. Μητροπ. Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. ΚΗΡΥΚΟΣ προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας καί τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, βοηθούμενος ὑπό τοῦ πολιοῦ Πρωθιερέως π. Θωμᾶ Κοντογιάννη καί τοῦ Ἱερέως π. Ἀνδρέου Σίντνιεβ. Μετά τήν Εὐαγγελικήν περικοπήν τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξεν ὁ Σεβ/τος κ. Κήρυκος. Διά τόν Μέγαν Ἁγιασμόν ἐχρησιμοποιήθη παλαιός Ρωσικός Ἱερατικός Σταυρός, προερχόμενος ἀπό τήν μαρτυρικήν Ἐκκλησίαν τῶν Κατακομβῶν, ἐξετέθη δέ εἰς προσκύνησιν καί ἀπότμημα τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, «ἐπειδή οὖτος ὑπηρέτησεν εἰς τό Μυστήριον τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου" (φωτό).
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἐσχηματίσθη πομπή – προηγουμένων τῶν σημαιῶν, τῶν λαβάρων καί τῶν ἑξαπτερύγων τῶν Ναῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως (ἁγ. Δημητρίου Ἀχαρνῶν, Παν. Σουμελᾶ Ἀχαρνῶν, ἁγ. Αἰκατερίνης Κορωπίου καί ἁγ. Σπυρίδωνος Καρέα), ἑπομένων τῆς Εἰκόνος τῆς Βαπτίσεως, τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εὐπρεπισμένου ἐπί δίσκου καί τοῦ Λειψάνου τοῦ Τιμίου Πρόδρόμου - ἡ ὁποία κατηυθύνθη εἰς τήν συνοικίαν ἁγ. Ἰωάννου Ρώσου, ὅπου (περί ὥραν 11ην π. μ.) ἔγινε ὁ Ἁγιασμός τῶν Ὑδάτων καί ἡ Κατάδυσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἰς τό Κανάλι τοῦ Μόρνου, ἀπ’ ὁπου ὑδρεύεται ὁλόκληρος ἡ Ἀττική.
Τῆς λιτανευτικῆς πομπής ἡγήθηκε ὁ Σεβ/τος κ. Κήρυκος, συμπαραστατούμενος ὑπό τῶν Αἰδ/των Ἱερέων π. Θωμᾶ καί π. Ἀνδρέου καί τῶν Ὁσιωτάτων Μοναχῶν π. Βαρνάβα, π. Ἀβραμίου, π. Ναυκρατίου, π. Κυρίλλου καί π. Λουκᾶ, ἀκολουθούντων δεκάδων εὐσεβῶν Ὀρθοδόξων ἀπό ὅλας τάς περιοχάς τῆς Ἀττικῆς.
Χαρακτηριστική ἦτο ἡ συμμετοχή τοῦ παρακειμένου τοῦ Ἱ. Ν. Παναγίας Σουμελᾶ 24ου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἀχαρνῶν, τοῦ ὁποίου ἡ Στ’ Τάξις συμμετεῖχε εἰς τήν πομπήν, μέ ἐπικεφαλῆς τήν Σημαῖα τοῦ Σχολείου, τήν Διευθύντρια κ. Ἀναστασία Κατσαφάρου καί τούς Διδασκάλους κ. Δημ. Κανελλόπουλο καί δ. Ἰουλία Σιγιάννη.
Μετά τήν τελετήν ἡ πομπή μέ τήν ἰδίαν τάξιν ἐπέστρεψε εἰς τόν Ναόν. Εἰς τήν συνέχειαν καί μετά τήν Ἀπόλυσιν παρατέθηκε ἑορταστική τράπεζα εἰς τό Ἀρχονταρίκι τοῦ παρακειμένου Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Παναγίας Παραμυθίας.
Κατά τήν κατάδυσιν ὁ Γραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως κ. Ἀντ. Μάρκου, ἀνέγνωσε τό ἀκόλουθον μήνυμα τοῦ Σεβ/του κ. Κηρύκου:


ΕΟΡΤΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ
ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ 2011
«Ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω»


Αἰδεσιμώτατοι καί Ὁσιώτατοι Πατέρες, Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
Ἡ ποιητικώτατη προφητική αὐτή φράσις τῶν Ψαλμῶν, ἔχει ἕνα μεγάλο πνευματικό βάθος. Διά τήν κατανοήσίν της θά χρησιμοποιήσωμεν ὡς ὁδηγόν τόν μεγάλον Πατέρα καί Διδάσκαλον τῆς Ἐκκλησίας, τόν ἅγ. Ἰωάννην τόν Χρυσόστομον καί αὐτό θά εἶναι τό σημερινό ἑόρτιο μηνυμά μας.
Λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ὅτι ὁ ποταμός Ἰορδάνης, γνωστής εἰς τήν Ἁγίαν Γραφήν διά τά πολλά θαύματα τά ὁποῖα ἐπετελέσθησαν ἐκεῖ καί ἀπό τήν Βάπτισιν τοῦ Κυρίου, προέρχεται ἀπό δύο πηγάς. Ἡ μία πηγή λέγεται Ἰόρ καί ἡ ἄλλη Δάν. Τά δύο μικρά αὐτά ποτάμια ἑνώνονται σέ κάποιο σημεῖο καί σχηματίζουν τόν ποταμόν Ἰορδάνην, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ διασχίσει τήν ὁμώνυμον κοιλάδα, χύνεται εἰς τήν Νεκράν Θάλασσαν. Κατά τόν Ἱερό Πατέρα ἡ ἀλληγορία τοῦ θέματος εἶναι βαθεία καί θεολογική.
Ὁ ποταμός Ἰορδάνης εἶναι τύπος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Οἱ δύο πηγές συμβολίζουν τούς δύο Προπάτορες, τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔαν, ἀπό τούς ὁποίους ἀνέβλυσε – προῆλθε τό ἀνθρώπινον γένος. Καί τό γένος αὐτό πρός τά πού πήγαινε, μετά τήν πτώσιν; Πρός τήν νέκρωσιν καί τόν θάνατον, ὅπως ὁ Ἰορδάνης πήγαινε (καί πηγαίνει) πρός τήν Νεκράν Θάλασσαν!
Ἦλθε ὅμως ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἠγάπησε καί συμπόνεσε τήν ἀνθρωπότητα, ἔγινε ἄνθρωπος, δίδαξε τήν ἀλήθεια, θαυματούργησε, ἀνέβηκε εἰς τόν σταυρόν καί κατήργησε ἐπί τοῦ σταυροῦ τόν θάνατο, διά τοῦ ἰδικοῦ Του θανάτου. Ἔτσι ἐχάρισε εἰς τούς ἀνθρώπους τήν ζωήν, τούς ἔστρεψε πρός τά ὀπίσω, τούς ἔκαμε νά μήν τρέχουν πλέον πρός τήν νέκρωσιν, ἀλλά πρός τήν ζωήν καί τήν ἀθανασίαν. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος διά τόν ὁποῖον ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγει: «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθημεν, εἰς τόν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν…Ὁ παλαιός ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη, ἵνα καταργηθῆ τό σῶμα τῆς ἁμαρτίας, τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῆ ἁμαρτίᾳ» (Ρωμ. Στ 3,6).
Τίθεται ὅμως τό ἐρώτημα: Ἄραγε ἡμεῖς οἱ σημερινοί Χριστιανοί, εἴμεθα ὅντως μεταξύ ἐκείνων τούς ὁποίους ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος ἔκαμε νά μήν τρέχουν πρός τήν νέκρωσιν, ἀλλά πρός τήν ζωήν καί τήν ἀθανασίαν; Μέ ἄλλα λόγια, εἴμεθα γνήσια μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί ἀξιοποιοῦμε ὑπέρ ἡμῶν αὐτήν τήν μεγάλην δωρεάν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ;
Ἄς εὐχηθοῦμε μέ τόν Ἁγιασμόν τῶν Ὑδάτων τούτων, ἀπό τά ὁποῖα ὑδρεύεται ὁλόκληρος ἡ Ἀττική γῆ καί ξεδιψοῦν ἑκατομμύρια ἄνθρωποι, νά ἔλθη ὁ φωτισμός εἰς τόν νοῦν καί τήν καρδίαν ὅλων, «ἀντλούντων καί ἀρυομένων», Ἀρχόντων τε καί ἀρχομένων, Πολιτικῶν καί Ἐκκλησιαστικῶν Ταγῶν, ὥστε νά ἀντιμετωπισθῆ σωστά ἡ σημερινή ἐπώδυνος δι’ ὅλους κοινωνική καί οἰκονομική κρίσις τήν ὁποίαν διέρχεται τό Ἔθνος μας (ἡ ὁποία κρίσις εἰς τό βάθος εἶναι πνευματική), ὥστε ὅλοι νά στραφῶμεν «εἰς τά ὀπίσω» ὡς ὁ Ἰορδάνης, ἤτοι νά ἀκολουθήσωμεν τήν ὁδόν τῆς ἀληθινῆς προόδου, τῆς πρός τά ἄνω πορείας.
Εὐχόμενος τό ἔτος 2011 νά εἶναι εὐλογημένον καί σωτήριον, ἤτοι ἐμποτισμένον ἀπό τήν Θείαν Χάριν τοῦ ἐν Ἰορδάνῃ βαπτισθέντος Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, διατελῶ μετ’ εὐχῶν,

+ Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ΚΗΡΥΚΟΣ


ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑΝ


Μέ τήν χάριν τοῦ ἐν Ἰορδάνῃ Βαπτισθέντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἑωρτάσθησαν τά Ἅγια Θεοφάνεια καί εἰς τάς ἐνορίας τῆς Λαρίσης καί τῆς Ξάνθης.
Εἰς Λάρισαν τήν Θείαν Λειτουργίαν καί τήν Ἀκολουθίαν τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ τέλεσε ὁ Παν/τος Ἱερομόναχος π. Παντελεήμων Βίλιτσιτς, ἱερουργήσας εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Γεννήσεως Τιμίου Προδρόμου, συνευχομένων δεκάδων εὐσεβῶν ἀπό ὁλόκληρον τήν περιφέρειαν.
Εἰς τήν ἀκριτικήν Ξάνθην τήν Θείαν Λειτουργίαν καί τήν Ἀκολουθίαν τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ τέλεσε ὁ Παν/τος Ἱερομόναχος π. Ἀμφιλόχιος Ταμπουρᾶς, ἱερουργήσας εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίων Πάντων Μικροῦ Τυμπάνου, συμμετεχόντων εὐσεβῶν πιτςῶν, ἀκόμη καί ἀπό τήν συμπρωτεύουσαν Θεσσαλονίκην.

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓ. ΑΙΤΑΤΕΡΙΝΗΣ 2010

Μέ κάθε ἐκκλησιαστικήν μεγαλοπρέπειαν, ἀλλά καί μοναστηριακήν ἁπλότητα καί σεμνότητα, ἐτιμήθη καί κατά τό τρέχον ἔτος 2010 ἡ μνήμη τῆς ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης εἰς τόν πανηγυρίζοντα ὁμώνυμον Ἐπισκοπικόν Ναόν Στρογγύλης Κορωπίου. Τήν πανήγυριν ἐτίμησαν μέ τήν παρουσίαν των ἀντιπροσωπείες τῶν ἀδελφῶν τοπικῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν: Ἀπό τήν Ρουμανίαν ὁ Σεβ. Μητροπ. Μολδαβίας κ. Γερόντιος, συνοδευόμενος ἀπό τόν Πρωθιερέα π. Νικόλαο Sova, τούς Ὁσιωτάτους Μοναχούς π. Μαρτινιανό, π. Κασσιανό καί π. Βιβιανό καί δύο λαϊκούς. Ἀπό τήν Κύπρο ὁ Σεβ. Μητροπ. Κιτίου κ. Παρθένιος μετά τοῦ Διακόνου του Σωζομένου Πολυβίου. Καί ἀπό τήν Κένυα ὁ Σεβ. Μητροπ. Κένυας κ. Ματθαῖος.
Τῶν λατρευτικῶν ἐκδηλώσεων προέστη ὁ Σεβ. Μητροπ. Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς, συμπαραστατούμενος ὑπό τῶν προαναφερθέντων κληρικῶν, τῶν Παν/των Ἱερομονάχων π. Ἀμφιλοχίου Ταμπουρᾶ καί π. Παντελεήμονος Βίλιτσιτς, τοῦ πολιοῦ Πρωθιερέως π. Θωμᾶ Κοντογιάννη καί τοῦ Ἱερέως π. Ἀνδρέου Σίντνιεβ. (Συνολικῶς συμμετεῖχαν 4 Ἐπίσκοποι, 5 Ἱερεῖς καί 1 Διάκονος).
Κατά τόν πανηγυρικόν Ἑσπερινόν τῆς ἑορτῆς, ἔλαβε χώρα κατά τήν διάρκειαν συγκινητικῆς τελετῆς, ἡ ἐπίδοσις εἰς τούς Σεβ. Ἀρχιερεῖς τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν (καί τόν Πρωθιερέαν π. Νικόλαον), ἀποτμημάτων τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τοῦ ὁσ. Γενναδίου τοῦ Κρητός (+ 1983), ἀντιγράφων τῆς εἰκόνος του καί ἀντιτύπων τοῦ Βίου του. Τόν τιμώμενον νεοφανή Ἅγιον τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐπαρουσίασε ὁ Καθηγητής κ. Ἀντ. Μάρκου, μεταφράζοντος εἰς τά Ρουμανικά τοῦ Σεβ. Κιτίου κ. Παρθενίου.
Κατά τήν ἐπίδοσιν τῶν Ἱερῶν Λειψάνων ὁ Σεβ. Μεσογαίας κ. Κήρυκος ἀπηύθυνε τήν ἀκόλουθη προσφώνηση:
"Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, οἱ ποιμαίνοντες τάς τοπικάς Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας, τῆς Κύπρου καί τῆς Κένυας. Ὁ Ἅγιος Θεός, Ἐκεῖνος ὁ Ὁποῖος καλεῖ τούς πιστούς Του νά γίνουν Ἅγιοι ὡς Αὐτός, κατά τόν παρελθόντα 20ο αἰῶνα τῆς ἀποστασίας ἀπό τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καί τῆς Εὐαγγελικῆς Ἡθικῆς, ἐλέησε τήν καθ’ ἡμᾶς Γνησία Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, διά τῆς ἀναδείξεως νέων Ἁγίων.
Ἀρχῆς γενομένης ἀπό τήν Νεομάρτυρα Αἰκατερίνην (ἡ ὁποία ἐτραυματίσθη θανασίμως τήν 8ην Νομεβρίου 1927, κατά τήν διάρκειαν ἀγρυπνίας πρός τιμήν τῶν Ἁγίων Ταξιαρχῶν εἰς Μάνδραν Ἀττικῆς) καί τήν ἐπίσης Νεομάρτυρα Βασιλικήν (ἡ ὁποία ἐπίσης ἐτραυματίσθη θανασίμως τό ἔτος 1950, εἰς τόν Ἱ. Ν. ἁγ. Ἀποστόλων Λαζαράτων Λευκάδος, κατά τήν διάρκεια ἐπεμβάσεως τῆς Χωροφυλακῆς), εἰς τήν χρυσήν ἁλυσίδα τῶν νεοφανῶν Ἁγίων τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος προσετέθη ὁ Νέος Ὁμολογητής Ἀρχιεπίσκοπος Ματθαῖος Α’ (κοιμηθείς ἐν εἰρήνῃ τό 1950), ὁ μακάριος Ἱερομόναχος Ἰγνάτιος (κοιμηθείς τό 1971), ὁ ὁσιακῶς βιῶσας ἐρημίτης Μοναχός Γεννάδιος τῶν Ἀκουμίων Κρήτης (+ 1983) καί οἱ διά Χριστόν Σαλοί Χαραλάμπης τῶν Καλαμῶν (+ 1974), Ταρσώ τῆς Μονῆς Κερατέας (+ 1989) καί Λεόντιος τῆς Σάμου (+ 1994).
Κατά τόν παρελθόντα Σεπτέμβριον, διερμηνεύοντες τήν κοινήν συνείδησιν τοῦ καθ’ ἡμᾶς ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος, δι’ ἀποφάσεώς μας διεκηρύξαμεν τήν ἁγιότητα τῆς Ὁσίας Ταρσῶς τῆς διά Χριστόν Σαλῆς.
Ἐπικειμένης τῆς διακηρύξεως τοῦ Ὁσίου Πατρός Γενναδίου, τόν ὁποῖον ἡ κοινή ἐκκλησιαστική συνείδησις ἤδη τιμᾶ ὡς Ἅγιον, ἤχθημεν εἰς τήν ἀπόφασιν ὅπως ἐπιδώσωμεν εἰς Ὑμᾶς, ὡς εὐλογία διά τάς τοπικάς Ὑμῶν Ἐκκλησίας, ἀντίγραφα τῆς ἀπό δεκαετίας κυκλοφορούσης εἰκόνος του, τοῦ κυκλοφοροῦντος Βίου του καί ἀποτμήματα τῶν ἱερῶν αὐτοῦ Λειψάνων, τά ὁποῖα ὡς πολύτιμον πνευματικόν καί κειμηλιακόν θησαυρόν κατέχει ἡ Ἱερά ἡμῶν Μητρόπολις ἀπό τῆς ἀνακομιδῆς του, γενομένης τό ἔτος 1989, κατόπιν εὐλογίας τοῦ τότε Προκαθημένου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Ἀνδρέου.
Εὔχεσθε, Ἅγιοι Ἀδελφοί, ὅπως διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς σήμερον ἑορταζομένης Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης, Πάντων τῶν Ἁγίων καί τοῦ νεοφανοῦς Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γενναδίου, διατηρεῖ Κύριος ὁ Θεός τήν ἑνότητα τῆς Πίστεως καί τήν κοινωνίαν τῆς ἀγάπης μεταξύ τῶν τοπικῶν ἡμῶν Ἐκκλησιῶν, πρός δόξαν τοῦ ἁγίου Του ὀνόματος καί πρός σωτηρίαν τῶν ἀθανάτων ψυχῶν τοῦ λογικοῦ ποιμνίου, τόν ὁποῖον ἡ χάρις Του μᾶς ἐνεπιστεύθη. Ἀμήν"
.
Ἡ λαμπρά καί μεγαλοπρεπής πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία τῆς κυριωνύμου ἡμέρας, ἐτελέσθη προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Προέδρου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, Μητροπολίτου κ. Κηρύκου, συνιερουργούντων αὐτῶ τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν κ.κ. Γεροντίου, Ματθαίου καί Παρθενίου, συμπαραστατουμένων ὑπό τῶν προαναφερθέντων κληρικῶν. Ἔψαλλε χορός Ἱεροψαλτῶν ὑπό τήν διεύθυνσιν τοῦ Ὁσιωτάτου Μοναχοῦ Θεοδώρου, συνευχομένων δεκάδων Ὀρθοδόξων πιστῶν, προσελθόντων ἀπό ὅλας τάς περιοχάς τῆς Ἀττικῆς, ἀλλά καί τήν ἐπαρχίαν. Ἡ Θεία Λειτουργία ἐτελέσθη εἰς τήν Ἑλληνικήν καί τήν Ρουμανικήν γλῶσσαν καί τήν Ἀφρικανικήν διάλεκτον Σουαχίλι καί αὐτό ἦτο ἕνα ἐπιπλέον ὁρατόν σημεῖον τῆς Καθολικότητος καί οἰκουμενικότητος τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς ἑνότητος ἐν τῆ Ὀρθοδόξῳ Πίστει λαῶν γεωγραφικῶς ἀπομεμακρυσμένων.
Κατά τήν ἀπόλυσιν τῆς Θείας Λειτουργίας, τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξε ὁ Σεβ. Μητροπ. Μολδαβίας κ. Γερόντιος (μεταφράζοντος εἰς τά Ἑλληνικά τοῦ Σεβ. Κιτίου κ. Παρθενίου Ἑορτίους προσφωνήσεις ἀπηύθυναν ἐπίσης καί οἱ Σεβ. Μεσογαίας κ. Κήρυκος καί Κένυας κ. Ματθαῖος. Ἀκολούθησε λιτάνευσις τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς ἁγ. Αἰκατερίνης καί ἑορταστική τράπεζα.
Τήν ἑπομένην, Πέμπτην 26ην Νοεμβρίου, ἡμέραν μνήμης τῶν Ἁγίων Στυλιανοῦ τοῦ Παφλαγόνος, Ἀλυπίου τοῦ Κιονίτου καί Νίκωνος τοῦ Μετανοεῖτε, ἔγινε Συνοδική χοροστασία εἰς τό Παρεκκλήσιον Παναγίας Παραμυθίας, τοῦ ὁμωνύμου Ἡσυχαστηρίου Πλάτωνος Ἀχαρνῶν, εἰς ἀνάμνησιν τῶν πρό ἔτους τελεσθέντων Ἐγκαινίων του ὑπό τεσσάρων Ἀρχιερέων τῆς Ἱερᾶς Πανορθοδόξου Συνόδου. Ἡ Θεία Λειτουργία ἐτελέσθη ὑπό τῶν Αἰδ/των Ἱερέων π. Νικολάου καί π. Ἀνδρέου (Ρουμανικῆς καί Ρωσικῆς καταγωγῆς ἀντιστοίχως). Ἔψαλλον ὁ Σεβ. Κιτίου κ. Παρθένιος εἰς τήν Ρουμανικήν γλῶσσαν καί ὁ Σεβ. Κένυας κ. Ματθαῖος εἰς τήν διάλεκτον Σουαχίλι.
Καί πάλιν διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἐξαφράσθη ἡ οἰκουμενικότης τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ ὑπεράνω φυλῶν καί γνωσσῶν διάδωσις τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἐπί τῶν ὁποίων ὡμίλησε σχετικῶς ὁ Ἱεροκήρυξ κ. Ἀντώνιος Μάρκου (μεταφράζοντος εἰς τά Ρουμανικά τοῦ Σεβ. Κιτίου κ. Παρθενίου).
Μετά τήν Θείαν Λειτουργίαν παρετέθη φιλόξενος καί φιλάδελφος τράπεζα εἰς τό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἡσυχαστηρίου καί οἱ Σεβ. Ἀρχιερεῖς μετά τῶν συνοδῶν των ἐπεσκέφθησαν προσκυνηματικῶς τόν παρακείμενον Ἱ. Ναόν Παναγίας Σουμελᾶ καί τόν Ἱ. Μητροπ. Ναόν ἁγ. Δημητρίου.




Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Ἱερά Μονή Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας
Τά Παρεκκλήσια τῆς Ἁγίας Τριάδος καί τοῦ ἁγ. Μοδέστου (1985)



Ἱερά Μονή Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας
Πανηγύρεις Ζωοδόχου Πηγῆς ἐτῶν 1969 (ἀριστερά) καί 1972 (δεξιά).





Ἱερά Μονή Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας
Ἑσπερινός τῆς Ἀγάπης 1965




Ἱερά Μονή Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας
Ἀριστερά: Κηδεία Ἐπισκόπου Θηβῶν καί Λεβαδείας Ἰωάννου.
Δεξιά: Κηδεία Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Ἀγαθαγγέλου.





Ἱερά Μονή Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας
Ἀριστερά: Ἑσπερινός τῆς Ἀγάπης. Δεξιά: Ἑσπερινός τῆς Ἀγάπης 1963.