Θέμα: + Θηβῶν καί Λεβαδείας ΙΩΑΝΝΗΣ (φωτ. 2)

Ὁ μακαριστός ἐπ. Ἰωάννης στήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τοῦ ἔτους 1958. Καθήμενοι διακρίνονται ἀπό τά ἀριστερά οἱ Ἀρχιερεῖς Πατρῶν Ἀνδρέας, Κορινθίας Κάλλιστος, Ἀθηνῶν ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ καί Βρεσθένης Ματθαῖος Β'. Ὄρθιοι διακρίνονται ἀπό τά ἀριστερά οἱ Ἀρχιερεῖς Θεσσαλονίκης Δημήτριος, Θηβῶν Ἰωάννης καί Μεσσηνίας Γνηγόριος, ὁ Πρωθιερεύς Εὐγένιος Τόμπρος καί οἱ Ἀρχιερεῖς Ἀττικῆς Μελέτιος καί Τρίκκης Βησσαρίων.

Ὁ ἔπειτα Ἐπίσκοπος Ἰωάννης διακρίθηκε στή μονή τῆς μετανοίας του γιά τήν ταπείνωσή του, τήν ὁλοπρόθυμο ὑπακοή, τήν πνευματικότητα καί τήν ἀσκητικότητα. Γιά τόν λόγο αὐτό τό ἔτος 1947 δέχθηκε τήν Ἱερωσύνη διά τῶν τιμίων χειρῶν τοῦ ἁγίου Γέροντός του Ἐπισκόπου Βρεσθένης Ματθαίου Α’ (ἔπειτα Ἀρχιεπισκόπου, + 1950).
Τό ἔτος 1952, κατά τήν ἀνασυγκρότηση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ὁ Ἱερομ. Ἰωάννης μετά ἀπό 5ετῆ ἱερατική διακονία καί ἐφημερία σέ πολλές ἀνά τήν Ἑλλάδα ἐνορίες, ἐξελέγη Μητροπ. Θηβῶν καί Λεβαδείας καί χειροτονήθηκε τήν 3η Μαΐου τοῦ ἰδίου ἔτους ἀπό τόν τότε Πρόεδρο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Μητροπ. Θεσσαλονίκης Δημήτριο κ. ἄ. Ἀρχιερεῖς.