Παραλλήλως πρός τό κτηριακό ἔργο ὁ μακαριστός Ἐπίσκοπος Λάζαρος ὡς Ἡγούμενος ἐπετέλεσε καί σημαντικό πνευματικό ἔργο. Ἀπό τῆς ἐκλογῆς του σέ Ἡγούμενο (1955) καί προηγουμένως ἀπό τῆς χειροτονίας του σέ Πρεσβύτερο (1948), ἀκόμη καί μετά τήν ἀνάδειξή του σέ Ἐπίσκοπο (1973), μέχρι καί τῆς κοιμήσεώς του (1989), λειτουργοῦσε καθημερινά στή μετάνοιά του ὡς ἁπλός ἐφημέριος, ὥστε οἱ Κληρικοί ἀδελφοί τῆς Μονῆς νά εἶναι ἐλεύθεροι στήν ἐξυπηρέτηση τῶν ἀναγκῶν τῶν διαφόρων ἐνοριῶν ἀνά τήν χώρα. Μέ τό θυσιαστικό του παράδειγμα καί τό γνήσιο μοναχικό του ἦθος, ἤλκυσε στή μοναχική πολιτεία πολλές ψυχές, ἔκειρε δεκάδες μοναχούς (ἐπί τῶν ἡμερῶν του οἱ ἀδελφοί ἦσαν περί τούς 70) καί ὁδήγησε στό φρικτό Θυσιαστήριο πολλούς νέους Κληρικούς.
Ἐπί τῆς ἡγουμενίας του στήν Ἱ. Μ. Μεταμορφώσεως ἔλαβαν χώρα σημαντικά γεγονότα τῆς ἱστορίας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅπως χειροτονίες Ἐπισκόπων (τό 1956 – 57 καί τό 1973) καί Συνάξεις – Συνέδρια τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου (κατά τήν περίοδο 1979 – 1989, μέ τήν εὐλογία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί τήν συνεργασία τοῦ θεολογικοῦ δυναμικοῦ τῆς Ἐκκλησίας).
Κοιμήθηκε εἰρηνικά τήν 5η Σεπτεμβρίου 1989. Ἡ κηδεία του τελέστηκε στή μετάνοιά του, χοροστατοῦντος τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἀνδρέου, συμπαραστατουμένου ὑπό Ἀρχιερέων κ. ἄ. Κληρικῶν. Ἐνταφιάστηκε πίσω ἀπό τό Ἱερό Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ τῆς Μονῆς, δίπλα στόν Ἐπίσκοπο Τριμυθοῦντος Σπυρίδωνα, ὁ ὁποῖος ἐπίσης διετέλεσε Ἡγούμενός της.
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Θέμα: + Βρεσθένης ΛΑΖΑΡΟΣ (φωτ. 17)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου